22 Ekim 2008 Çarşamba

Paşa' mı beklerken 4


Nihayet hafta sonu geldi ve doktoruma gittim evrak elinde bekliyordu artık tedaviye hazır olduğumu sanıyordu ben hamileyim dedim. Şaşırdı ; içeri geç hemen bakmam lazım dedi. Ultrasonda inceledikten sonra evvveeet hamilesin dedi. Çok yeni günü bile belli değil ancak 15 var yok dedi. İŞTE ARTIK HAMİLEYİİİM...

İlerleyen zamanlarda düzenli olarak kontrole gidiyordum ve çeşitli tahliller yapıldı. Herşey yolunda gidiyordu ,tahlil sonuçları da mükemmeldi. Dr.her kontrolunde beni ve kuzucuğumu sağlıklı buluyordu ...ALLAHIM SANA ŞÜKÜRLER OLSUN...

Hamileliğim iyi geçiyordu; kılık kıyafet ,ayakkabı ,çanta ,ve sade takılarla biraz kokoş hamileydim .Artık herkes bana iyi bakıyordu hele işyeri lokanta olduğu için her gelen elime, ağzıma yemek tatlı veriyorlardı... ve gönlümü hoş tutan çiçekler:))))

Bu kadar zaman ve hamilelik boyunca yaptığım yürüyüşlerin çok faydası oldu her şey normal gidiyordu daa ben normal den korkmaya başladdııımm...(anladınız normal doğum). Her kafadan bir ses çıkıyordu şöyle olsun böyle olsun; kimseyle uğraşamam kimse kızmasın ama yok sezeryan olacak karar verdim.:)))(ÇOK KORKUYORUM).

İkizler burcuyum kıpır kıpır yerinde duramayan, neşeli ,canlı ,heyecanlıyım; hamilelikte aynıydı koştura koştura iş yapardım.Mıymıntı, nazlı, kaprisli ,of lu hamilelik geçirmedim aşerme bile olmadı.

Son aylara doğru gidiyoruz zaman geçiyor hastane masrafları ikiye katlandı herşeye zam geldi sezaryen olunca fiyat bayağı yüksek oluyordu.Hastanemi ve dr. umu değiştirdim ve bu dr.dan daha çok memnun kaldım yalnız sorun vardı dr. um erkekti ...(ama sağlık napalım dimi bu arada laf aramızda dr. yabancı ve çok yakışıklıydı:)))...)

Bu arada eşim işe girmişti artık çalışıyordu onu söylemeyi unuttum.Artık son ay 1 ekimde işten ayrıldım çok hüzünlü vedaydı benim için sadece iştekilerle değil beni tanıyan herkesle vedalaştım... (ufff artık yalnızdıım beni unutmayın sık sık arayın emii)

Evde zaman geçmiyor; şiştim, ayaklarım da şişti, aynaya bakıyorum; hala güzelim hayret bişey ama kendime aynada bayılıyorum ...)))Ablaaa ben doğurmam dimi; korkuyorum .Kadıncağızın benden çektikleri 7. aydan beri buydu...Abla bişey oldu olmaz dimi...neyse tarih belli oldu ama genede yaaa olursa...

TARİH:23 EKİM 2002 büyük gün kuzucuğumu ellerime alacağım ama ya önce olursa ???:(((( ((((( KORKUYOMMM.

Artık son hafta geri sayıyoruz korkular; tavan yapıyor, uyku yok;şişko patates oldum;ve anneme gidip geliyorum ,evde duramıyorum ,temizliklerde yaptım, camlarıda sildim ,duyanlar kıyameti kopardı...

SON 3 GÜN; annemle küçükbir diyalogtan esinti;

..... ANNE ben doğurmucam ya vazgeçtim.

.....:)))) banane doğurmazsan doğurma napcan ya; deli kızım benim .

......anne ya dalga geçme benle ;korkuyom ben; doğurmucam ,istemiyom çocuk, sevmicem onu zaten;kara kuru bişey olcak.

...... saçmalama insan yavrusunu sevmez mi öyle şeyler düşünme hadi hadi dedi.:((

.....UF canım sıkıldı gidiyorum.

.....nereye gidiyon kız

....EVİME ben doğurmucam tamammı...

Dengem alt üst oldu;psikolojim bozuldu ;kafayı yicem yaaaa...neden böyle düşünüyorum anlamadım ama sonradan bin pişman oldum bunları düşündüğüm için.

ARTIK SON GECEM...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

mrb muzur anne yazdıgın yazıyı gözlerim dolarak okudum ama yine yapcagını yapmıssın soonunda başardın yine güldürmeyi allah seni daim mutlu etsinnn dileklerin hep olsunn (banada dua et)

GeCe dedi ki...

ablaaaa tam heyacanlı yerinde kesmişsin ama yaaa