20 Ekim 2008 Pazartesi

Paşa'mı beklerken 2


Eyüp Sultan'ın manevi havası,yüksek pozitif enerjisi herkese olduğu gibi bana da huzur veriyordu. Ablamla beraber çalışıyor birbirimize destek oluyorduk. Daha öncede dediğim gibi sevilen ve sayılan bir insandım; ve benim hassas bir insan olduğumu bildiklerinden üzülmemem için herşey yaparlardı ellerim çiçeklerle dolu eve dönerdim.Hatta o kadar alemlerdi ki; mezarlıklardan bile gülleri toplayıp bana getirilerdi.:))) ( bu arada cadılıktada üstüme yoktur...)


Evet bir yandan günlerim böyle güzel geçiyordu.Eşimle doktora gitmeye karar verdik ve gittik problem malesef eşimdeydi.Ameliyat oldu herşey düzeldi; ama yine çocuk olmuyordu.Eşimin çalıştığı yerin maaşı gayet tatmin edici idi. Fakat kriz bizide vurdu ve işten çıkarıldı.(Tazminatını aldı tabi...) Artık eşim evde , ev inşaatı bitmiyor ,kira ,borç ,faturalar v.s. ben artık stress içinde yüzerken benim tahlil sonuçlarımda hormonlarım düşük çıktı ( ya da tahlil sonuçlarında hata vardı, görümcem kimya laborantıdır bu tür hataların çok olduğunu söylemişti ) tedavi gerekiyor ve masraflar o zaman ki maaşımı aşıyordu yapacak birşey yoktu.Doktora tedaviyi şu an olamayacağımı söyledim, hazır olunca geliriz dedim.


Artık duam ; ALLAH'IM HAYIRLI ZAMANDA, HAYIRLI MEKANDA, HAYIRLI BİR EVLAAAT...




Evliliğimin 3. yılındayım eşim kısa süreli iş bulup çıkmıştı. Eski işyerinin tatminkarlığını bulamadığı için işten ayrıldı tabi evi geçindiren ben oluyordum.


Bu arada kayınvalidem ve benim ailem çok destek verdiler onlar sayesinde borçlarımı bitirdim.(allah onlardan razı olsun...)


Ve mübarek RAMAZAN AYINDAYIZ...EYÜP SULTAN VE RAMAZAN AYI doyumsuz maneviyattayız...Çalıştığımız işyeri; RAMAZAN ayında belediye tarafından iftar yemeği vermektedir. Bu her sene tekrarlar KANAL 7 de her akşam canlı yayın yapılır.


BİR GÜN;bankadan geliyorum; sevdiğim bir ufaklık vardı, ayakkabı boyar geçmini sağlardı beni o da severdi. Baktım ağlıyor ; koştum yanına ne oldu ? niye ağlıyorsun? diye sordum . Yerlerde yemek döküntüsü vardı; çadırdan aldığı yemek tableti devrilmişti. Abla çocuklar bilerek yaptılar, yemeğimi döktüler dedi ve hala ağlıyordu. Elinden tuttum , gel benimle dedim. Onun çadırdan tekrar yemek alması için yüzlerce kişinin oluşturduğu sırayı beklemesi gerekiyordu.Ben sıraya geçmeden girebildiğim için 2 paket yemek tableti aldım ona verdim.Yüzü güldü Allah razı olsun senden dedi.


Yine Ramazan ayında günlerden BİR GÜN; yine bankadan geliyordum. Minübüste yaşlı teyze vardı; Eyüp' e geldi inmek için yardım ettim, zorla yürüyordu , gideceği yere kadar eşlik ettim. Tanıdığım bir kuyumcuda çalışan birinin yanına gidiyordu ; ondan maddi yardım alacağını söyledi. Çok zor durumdaydı kadın ağlıyordu ve evinde felçli tekerlekli sandalyede yaşayan 35 yaşında oğlu vardı ve teyzenin eşi yoktu.Üzüldüm cüzdanımdaki paraları ona verdim kendime çok az bırakmıştım. Kadıncağız bana o kadar çok dua etmişti ki ;( keşke hepsini verseydim).


Beni derinden etkileyen bir olayı daha yazmak istiyorum. İş çıkışındayız ablamla eve dönüyoruz yine Ramazan ayı ; canım çok sahlep istemişti herkes yollarda elinde bişey ler içiyorlardı .Bizde sahlep aldık çok sıcaktı tam bir yudum aldım,almadım derken karşımda bir ufaklık belirdi.Ablaaa çok canım çekti nolur bana versene dedi. Hiç tereddütsüz al bakalım dedim. Ablam Allah ne muradın varsa versin dedi .( kerata çocuk ya)...


DÜŞÜNÜYORUMDA!...Bu tür olayları ard arda yaşadım . ALLAH BENİ Mİ SINIYORDU?...




Bir daha ki yazı; UNUTULMAYAN RÜYA ...


4 yorum:

VİRGO dedi ki...

olayları yaşarken sanki o anı insan yeniden yaşıyor aslında her hayat ayrı bir hikaye acısıyla tatlısıyla

Adsız dedi ki...

yazını dikkatle okudum. senin kalbinin güzelliği olan bu olaylar sana paşa gibi muzur bir evladı nasip etmiş. senin gibi bir melek gibi ve temiz kalpli bir insanın tüm dilekleri kabul olur alalh her istedigini kabul etsin seni daim mutlu ve hzurlu kılsın.

Ayşe dedi ki...

Seni tanidigim icin cok mutluyum, daha iki yazini okudum, cok duygulandim, cok samimi ve ictensin, Rabbim bu temiz kalbinin mukafatini ahirette de verecek insallah...

ama simdi acelem var, musadenle pasanin maceralarinin icine dalmak istiyorum...

bu serinin de davamini dort gozle bekliyorum...

NeS dedi ki...

Gerçekten de çok içten yazdıkların. Seni tanımasam bu yazıları başkası yazmış olsa, uydurma olabileceğini bile düşünebilirdim. Yaptıklarını kendi dileğinin olması için yapmadığın da çok açık. Kalbinin güzelliği sayesinde Allah seni mükafatlandırmış. Herşey gönlünce olsun. Sevgiler...