19 Ekim 2008 Pazar

Paşa'mı Beklerken 1


Blog dünyasına girdikçe, başkalarının hayatlarını okudukça, herkesin birçok sıkıntısı olduğunu gördüm. Ben de hayatımda çok sıkıntılar çektim, bunları yazmak, paylaşmak istedim. Yaşadıklarımı ileride tekrar okuduğumda olgunlaşmak adına verdiğim mücadeleleri okuyanlara ibret olsun diye yazıyorum. Bir kaç gün sonra paşamın doğum günü ; o güne kadar bu yazıyı bitirmek istiyorum.

Bundan 10 sene önce sevdiğim kişiyle evlilik yaptım. Evliliğimiz hiç de kolay olmadı tıpkı ilerleyen hayatımda yaşadıklarım gibi. O yüzden öncesini yazmadan devam ediyorum...
Evimiz kiraydı ve mark üzerinden ödeme yapıyorduk. Teyzemin kendi oğluna ev almasıyla, 11 ay sonra o eve taşındım. Ablam prensese hamileydi, doğum yaklaşıyor çalıştığı işyerinden ayrılacaktı. Yerine geçici süre için geçtim. Eyüp Sultan'da güzel bir 3 lokantanın muhasebesini yapmaya başladım. Daha önceleri de bir çok yerde çalışmıştım, biraz deneyimim vardı. Ablam da herşeyi öğretti ve doğum zamanı geldiğinde işten ayrıldı. İşveren ve iş arkadaşları tarafından çok sevildim, sayıldım; beni bırakmadılar . Geçiçi süre için girdiğim işte 3.5 sene yi aşkın süre çalıştım. Sonra ayrılmak zorunda kaldım çünkü benim doğumum da yaklaşıyordu...

İşe girdikten bir süre sonra topraktan ev aldık. Lafta 6 ay sonra bitecek olan evin inşaatı 2 sene sürdü. Bu esnada bir buçuk yıllık evliydim artık çocuk düşünme vakti gelmişti. Ama çocuk olmuyordu. Evlilikte 2.yılımı da doldurdum, hala çocuğum olmayacağı hissine kapılmaya başladım... Daha doğrusu çevremdeki birkaç insan (eşim de dahil) bu düşünceye kapılmamda etkili oldu.

BİR GÜN...öLENE DEK UNUTAMAYACAĞIM...

"Eşim senin çocuğun olmaaaazz" diye bağırmıştı. ( Fakat oda çaresizlikten yapmıştı biliyorum, çünkü bizimle beraber evlenen arkadaşlarımız çoktan çocuk sahibi olmuşlardı.) Sesi yazarken hala kulağımda çınlıyor. Sesi odada yankılandı, duvarlara çarptı; döndü bana, beynime, kalbime, içime işledi hala orda duruyor... ALLAHIM dedim, o anda yakardım, kusur bende değil, eşimde olsun ve bana öyle bir evlat öyle bir evlat verki, "bambaşka olsun"...
AHHH BEDDUAM KISMEN TUTTU malesef. (pişmanım ve üzgünüm )

Devamını daha sonra yazacağım.

11 yorum:

NeS dedi ki...

Bir hışımla okudum. Devamını bekliyorum. Çocuk için o kadar beklediğinize de değmiş doğrusu. Paşa' nın özel bir çocuk olduğunu da görüyoruz. Bir de eşinin davranışı çok kötü olmuş. İkinizin de birbirinize destek olması gereken bir zamanda kusur kabahat aramak, zaten yeterince üzgüngüsünüz üstünüze gelmesini onaylamıyorum tabii ki.

Adsız dedi ki...

çok ilginç bir hikaye daha . ama kızdıgım bir nokta var onuda sen anldın . allah sabrı öğretmek için sıkıntı verir. şüretmesini bilmeliyiz :))
tabi ki de
paşayada sabret annesi :))))

VİRGO dedi ki...

çevremdekiler çocuğum olmayacak fikrine kapılmıştı sözüne katılmıyorum çünkü ben HİÇ ÖLE DÜŞÜNMEMEDİM ilerleyen zamanlarda zaten anlatacaksın eminim.
yaşananlar bir sınav mutlaka her zorlukta bir kolaylık vardır.
bye...

Paşa dedi ki...

çevremdeki deerken birkaç insandı sen zaten yoktun desteğini hiç unutmadım canım ablacımm...bunuda yazdığın gibi zaten anlatacağım bildin...

Paşa dedi ki...

bu yorumun konuyla alakası yok allahım sabrediyorum ama çıldırıyoruuum ders yapıyoruz parmak yukaruda kalemi düzgün tutamıyoooor saniyede bir parmak parmak diyorum oralı değiiiiil yazdığını okutuyorum az evvel söylediğini unutuyorr allahım ne zor okuma yazma öğretmeeeek...benimle kafa buluyor kikirdiyor bense sinir küpü bir tane patlatıyorum 5 saniye düzeliyor ama gene aynı eski haline dönüyor...:((( böhüühühü

Paşa dedi ki...

Az evvel ATA kelimesini okuyacak bu ne dedim,MUSTAFA dedi.Oğluuum nasıl mustafa ya;A la başlıyor bu AATTAA dimi gülüyor offf :(((( yine dalgamı geçiyor ne?

Adsız dedi ki...

sabır demiştim annnesi sabır bir düşün öğretmen onun gibi afacan kaçtanesiyle ugrasıyor. sen onu hayırlı birsi olarak yetiştirirsin.

Adsız dedi ki...

ya bu saatte nasıl yazılır bilmiyorum ama beinmde ilham perilerimde gelse suraya hos bir dörtlk yazsam iyi oldurdu ama sen yazmıs kabul et artık

Adsız dedi ki...

Canım benim.. İnan herkesin hayatında yaşadıgı birçok zorluk olmuştur ve olacaktır. Ama hayat bu... Bende hayatımın belirli dönemlerimde birçok acıyı yaşadım. Hatta bu acıları seninle paylaştım canım arkadaşım. Önemli olan yaşama sımsıkı tutunup bunları aşabilmekti.. Ve bunu sevdiklerime tutunarak başarabildim. Benim canım arkadaşım herşey gönlünce olsun...

Paşa dedi ki...

canım arkadaşım senin acını biliyorum ve biliyorsun tek dostumsun arkadaşımsın kaçyıl geçti 17 yıl dile kolay bende SENİ SEVİYORUM birbirimizi hiç kırmadık inş.daim olucaktır SENİNDE HER DİLEĞİN OLSUN...muccuuuk:)))

Ceyda Türkgeldi dedi ki...

Herşeyin bir vakti zamanı varmış.ve ozaman gelince geliyormuş beklenen.Allah paşayı size bağışlasın.Hayırlı,sağlıklı bir evlat olarak yetişsin inşallah.
Yanlız ben paşa1 ve paşa4 ü okudum.
diğerlerini bulamadım mı yoksa yazılmadımı acaba.merak ediyorum.umut oluyor okumak :(((