Paşamı beklerken 5

Son gece, hamileliğimin, şişko patatesliğin bittiği gece; uyku yok kalkıp geziyorum bir sürü sorular, evhamlar dönüşü olmayan pişmanlıklar ,eşime bağırıyorum uyumaaaaa....beni sinir etme yarın ölürsem kurtulursun bendeeeen...

Saatler geçiyor sabah mı oluyor ne ?Korkuyoruuum narkozdan ya uyanamazsam doktorumu düşünüyorum ne kadar tatlı,bana teselli veriyordu.Birşey olmaz Allahın izniyle ;olursa da kader yapacak bir şey yok...Abdestimi aldım namazımı kıldım,kuran okudum ve hazırlandım sabah 7.30 annemide aldık,hastaneye gidiyoruz. Saat 08,00 de orda olmalıydık.

Saat 08.30 oldu biz hastanenin odasındayız hala gelen giden yok beni sormayın ne alemdeyim hatırlamıyorum. Saat 9.30 oldu beni hazırlamaya geldiler ;soydular ve önlük giydim başımada şapka taktılar birazdan alıcaz seni tamam mı? dediler.(UFF TAMAM...((( )

Ve geldiler 9.45 sedyeye yatırdılar beni, çaresizim anneme bakıyorum ;HAKKINI HELAL ET ANNEEE...

Asansördeyim (kaçsammı acaba nereye nasıl? ) eşim peşimde ve ameliyathanede ayrıldık.Ne kokuyor burası soğuukk bir hemşire beni konuşturdu ve rahatlattı karşımdaki saate bakıyorum 10.00 ordanda bir odaya soktular.Makaslar iğneler birde 5-6 kişi bişeyler hazırlıyorlar benimle ilgilendiler bende hatim indiriyorum soru soruyolar bi san.duam bitsin dimi ? gülüyorlar bana ;neyse göbek adını İBRAHİM koyun dedim; güldüler tamam dediler .

Az kaldıı o ne ya;